ضرورت حفظ حجاب در جشن ها و عروسی ها

ضرورت حفظ حجاب در عروسی ها اگر الزامی به حجاب در جوامع دینی مشاهده می شود، طبق فرامین الهی و برای حفظ منافع و مصالح عالی است؛ نه یک استراتژی سياسی موقت. حجاب‏ از واجبات و مسلّمات، بلكه از ضروريّات دين‏ اسلام است؛ دین انسان را ملزم به صیانت از گوهر حیاء در پوشش، نگاه، گفتار، رفتار و آرایش می نماید. این وجوب دینی حجاب فرآیندی منطبق با فطرت توحیدی و در راستای حفظ گوهر حیاء است که در تمدن ها و ادیان پیشین نیز بدان پرداخته می شد. بازشناسایی زنان به عفت و مصونیت از آزارها؛ حفظ مردان از شعله غریزه؛ مصونیت خانواه؛ کاهش فرزندان نامشروع؛ حفظ ارزش و احترام زن؛ استواری اجتماع و حفظ نيروی فعال و كم كردن هزينه اقتصادی و ايجاد آرامش روحی زنان و مردان و … از حکمت های وجوب دینی حجاب است.

يكى از دردناك ترين پيامدهاى بى حجابى افزایش فحشاء و فرزندان نامشروع است، که نيازى به ارائه ارقام و آمار ندارد و دلائل آن مخصوصا در جوامع غربى كاملا نمايان است.«فحشاء» و از آن بدتر «فرزندان نامشروع» سر چشمه انواع جنايت ها و مفاسد اجتماعی است، در انگلستان، هر سال پانصد هزار فرزند نامشروع به دنيا مى‏ آيد، خطراتى كه فرزندان نامشروع براى امنيت جامعه به وجود آورده ‏اند، به گونه‏ اى است كه در بسيارى از پرونده‏ هاى جنايى پاى آنها در ميان است. مساله گسترش فحشاء حتى براى آنها كه هيچ اهميتى براى مذهب و برنامه‏ هاى اخلاقى قائل نيستند فاجعه آفرين است. بنابراين هر چيز كه دامنه فساد جنسى را در جوامع انسانى گسترده ‏تر سازد تهديدى براى امنيت جامعه ‏ها محسوب مى‏ شود، و پى‏ آمدهاى آن هر گونه حساب كنيم به زيان آن جامعه است.

پرهیز از برهنگی و پایبندی به حفظ حجاب خصوصا توسط بانوان آثار مثبت دیگری نیز جهت برقراری مصالح فردی و اجتماعی دارد از جمله: «حفظ ارزش و احترام زن»، «استواری اجتماع و حفظ نيروی های فعال»، «كم كردن هزينه اقتصادي»، «ايجاد آرامش روحي زنان و مردان» و… .

به هر حال اگر الزامی به حجاب در جوامع دینی مشاهده می شود طبق فرامین الهی و برای حفظ این منافع و مصالح عالی است نه یک استراتژی سياسی موقت.

امروزه در بسياری از کشورها، برای رسیدن به مصالح اجتماعی سوادآموزی الزامی است زیرا همگان به نیکی می دانند اين کاری است که مي بايست بشود و مصالح و فوائدش عايد خود اين افراد و اجتماع می گردد، لذا هیچ کس از این نوع الزام ها یک استراتژی سياسی برداشت نمی کند.

آمارهاى قطعى و مستند نشان مى‏ دهد كه با افزايش برهنگى در جهان، میزان طلاق و از هم گسيختگى زندگى زناشويى در دنيا به طور مداوم بالا رفته است، چرا كه برهنگی سبب هوس هاى سركش شده و به هر قيمتى انسان را به دنبال هوس می کشاند، و به اين ترتيب شخص هر روز دل به دلبرى مى‏ بندد و با ديگرى وداع مى‏ گويد.

در محيطى كه حجاب است (و احکام ديگر الهى رعايت مى‏ شود) دو همسر تعلق به يكديگر دارند، و احساساتشان و عشق و عواطفشان مخصوص يكديگر است.

ولى در «بازار آزاد برهنگى» كه عملا زنان به صورت كالاى مشتركى (لا اقل در مرحله غير آميزش جنسى) در آمده‏ اند ديگر قداست پيمان زناشويى مفهومى نمى‏ تواند داشته باشد و خانواده‏ ها همچون تار عنكبوت به سرعت متلاشى مى‏ شوند و كودكان بى‏ سرپرست مى‏ مانند.